Een aantal Facebookvrienden zullen dat vast af en toe denken, als ik weer eens een artikel deel. Die zien dat misschien langskomen en rollen dan met ogen en denken dan: "Heb je háár weer."
Troost je.
Voordat ik kinderen kreeg, dacht ik ook: wat een gezeik, zeur niet zo, val mij er niet mee lastig, rot op met dat gedoe. En als je geen kinderen hebt, is er ook geen enkele reden om zoiets te lezen of om je erin te verdiepen. Logisch, toch?
Iew, ik zie een stukje borst!
Ja, vroeger vond ik het ook "raar" dat vrouwen in het openbaar hun baby voedden, want daar "heb je toch flesjes voor" en "kan dat niet thuis" of zo. Maar euh... vrouwen hebben borsten zodat ze kinderen kunnen voeden (we zijn zoogdieren). Da's eco. ;) Hartstikke natuurlijk, goed voor het milieu, zelfs. (Geen afval, geen afwas van flesjes, geen uitstoot van CO2 bij de productie of het vervoer...) Een blote borst (of een gedeelte daarvan) is niet eng, een tepel is niet eng en een drinkende baby is ook niet eng. Zie je een vrouw die in het openbaar haar kindje voedt? Steek liever je duim op. Zo makkelijk is het niet om in onze maatschappij die keuze te maken. Mensen zien je namelijk liever op de wc gaan zitten, of in een ander hokje achteraf.
En "die mensen" die hun kind na járen (2 of 3 of 4) "nog steeds" borstvoeding geven? Tsja, da's beter dan melk van de koe (of de nieuwste rage: van de geit) want melk van de eigen moeder is perfect op het kindje afgestemd. Zou je het vervelend vinden, of raar, als zo'n kind een beker koemelk kreeg? Nee toch? Nou dan. Is het vervelend om te zien, kijk dan de andere kant uit.
Hé, zeg... hoe lang ben ik dat eigenlijk van plan? Nou, wat dacht je van: ik plan helemaal niets. Toen ik "eraan" begon (met andere woorden: toen ons hummeltje net was geboren) dacht ik: ik zie wel hoe ver ik kom, misschien lukt het wel een paar weken (!). Morgen zijn we een jaar verder en gaat het nog steeds goed. Ik zie wel hoe het loopt.
Ik zit bij de maffia!
Jottem. Zo zien sommigen het, als je borstvoeding "promoot". Want het is zo zielig voor mensen bij wie "het niet lukte" of - het meest gehoorde, en, vind ik, eigenlijk meest trieste (sorry als ik hiermee tegen je schenen schop) - voor wie "te weinig" had of "niet voedzaam genoeg". Er gaan zóveel onwetende verhalen rond over borstvoeding, er is zo absurd weinig góede kennis erover bij artsen (die weten veel meer over kunstvoeding, in de meeste gevallen - en vind je dat nou niet triest?) dat je meteen "maffioso" bent als je zegt: borstvoeding is beter dan kunstmatige poedermelk. En dan toch maar mijn walging over het CB: daar zou het beleid moeten zijn om mensen naar een lactatiekundige door te sturen, als er iets niet lekker gaat met de borstvoeding, of nog beter: er zou een lactatiekundige moeten werken. Zo. Heb ik dat gezegd.
Ik heb makkelijk praten
Toegegeven. Ik werk niet (dus ik kan fulltime moeder zijn, zonder dat ik hoef te kolven borstvoeding geven, etc). Dat is wel nét even wat eenvoudiger dan borstvoeding geven als je werkt. Zeker in Nederland. Als borstvoedende moeder heb je 9 maanden kolfrecht en daarna heb je nog steeds het recht om te kolven, zo lang je dat dan maar in je eigen tijd doet. De rokers onder de werkenden kosten veel meer tijd dan de kolvende moeders. Het lijkt mij niet makkelijk, werk combineren met borstvoeding. Ik snap ook niet hoe Doutzen Kroes (het bekendste voorbeeld momenteel) dat volhoudt. Dus tot op zekere hoogte heb ik makkelijk praten. Wil niet zeggen dat het voor mij makkelijk is geweest. Sowieso, de eerste 3 maanden duurde drinken lang, ging het moeizaam, heb je regeldagen (lees: uren achtereen een kind op schoot dat met tussenpozen blijft drinken - ik loste dat op door gewoon mezelf voor de tv te installeren) en heb je stuwing, is het nog wennen, etc. Na een maand of 6 begon ik pas het gevoel te krijgen dat ik "het" echt "doorhad" en nu, na een jaar, begrijp ik niet meer hoe mensen kunstvoeding makkelijker kunnen vinden (zo lang je niet hoeft te werken).
"Ik heb er geen last van hoor!"
O, ja. Dat hoor je vaak, het aloude "ik ben er ook groot mee geworden"-argument. Hé, ik zeg niet dat kunstvoeding (van koe of geit en over een paar jaar? wie weet, misschien komen dan de lama's wel, of de kamelen, of gaan ze paardenmelk verwerken tot babyvoeding...) slecht is. Ik zeg dat borstvoeding béter is. Logisch ook, want melk van een koe is gemaakt voor een kalf en melk van een mens is gemaakt voor een mens. Dat je ook op kunstvoeding groot kunt worden, weten we allemaal. Maar - newsflash! - je kunt ook groot worden op borstvoeding. En dat heeft wel een paar mogelijke (zie je dat woordje "mogelijke") voordelen.
Het wordt veroordeeld als je kunstvoeding geeft
Niet door mij. Dat ik zeg dat borstvoeding beter is, wil niet zeggen dat ik het afkeur als je kunstvoeding geeft (of hebt gegeven). Wel zou er betere voorlichting moeten zijn voor borstvoeding, want de voorlichting in de boekjes die je gratis krijgt klopt van geen kanten en de artsen bij bijv. het CB weten vaak niet eens waar ze het over hebben (tenzij je het geluk hebt een arts te treffen die zelf borstvoeding heeft gegeven).
Je bent geen slechte moeder als je kunstvoeding geeft. En ik vind het al helemaal triest dat ik dat nu in deze blog moet zetten.
Maar ja: begin over borstvoeding, en er wordt over je gestruikeld, want eigenlijk word je dan al gezien als "zo'n maffioso" die met een vingertje wijst naar moeders die kunstvoeding geven. Je mag het eigenlijk niet zeggen, want er zijn ook moeders bij wie het niet lukte, en moeders die ... juist, daar komt dat rijtje weer dat ik net ook al opnoemde. Om de een of andere reden schieten mensen in de verdediging als je over borstvoeding begint. Sterker nog: eigenlijk moet ik me nu schuldig voelen over de schuldgevoelens die andere moeders hebben omdat ze voor flesvoeding kozen. Say what? Jep. Als je borstvoeding geeft, en dat lukt ook nog, en je zegt dan: "borstvoeding is goed en zou normaal moeten zijn"... oef. Nou, zet je maar schrap, dan. Want (daar is-ie weer!) "je hebt makkelijk praten". Nee, zo makkelijk is het denk ik voor geen enkele moeder, want alle moeders zitten wel eens jankend op de bank. Maar weet je wat ik wel had? Een hele lieve man, onder andere. Geen zorgen aan m'n kop anders dan die van m'n kindje en mezelf (geen stress). Google. De website borstvoeding.com voor een hele hoop vragen waar ik toch wel mee zat. En later, een arts bij het CB die het wél begreep en die heel anders reageerde op bepaalde zaken. De laatste maanden heb ik het niet zo moeilijk, nee, omdat ik nu snap hoe een en ander werkt. Maar het is nogal makkelijk om tegen een moeder bij wie "het" "goed gaat" te zeggen dat die makkelijk praten heeft. Dat is namelijk niet altijd waar. Het is best wel vervelend als je dat onder je neus geduwd krijgt als "argument", terwijl je er geen interesse in hebt om mensen uit de doeken te doen waarom je het helemaal niet zo "makkelijk" hebt gehad als sommigen schijnen te denken. Dus nee, veroordelen en "makkelijk praten" vind ik een no-go. Niet als het gaat om kunstvoeding en niet als het gaat om borstvoeding. Juist omdat ik weet hoe moeilijk het kan zijn om borstvoeding te geven (al helemaal als je er weinig over weet) juist daarom zou ik willen dat informatie makkelijker te krijgen is, dat er meer voorlichting is die je niet zelf hoeft te betalen, dat het normaler wordt om zelfs in het openbaar te voeden, etc. Schaamte voor borstvoeding en schaamte voor flesvoeding vind ik sowieso fout. Veroordelen ook, allebei de kanten uit: dat is niet alleen fout, dat is triest. Voor sommige mensen is flesvoeding of borstvoeding een keuze, voor andere mensen is dat niet het geval. Voor beide zou de steun net zo goed moeten zijn.
En waar komt dit nou weer allemaal vandaan? Nou, van deze blog: Dilemma
En dan nog even dit: ik heb geen aandelen in het product "borstvoeding". ;)
