Friday, September 22, 2017

Wake - gedicht

Fantasygedicht! Deze begon ik te schrijven voor mijn manuscript, maar het gedicht ging zijn eigen leven leiden en werd een verhaal op zich. Veel leesplezier!

Wake

Op een ochtend, vroeg van uur
baadden wolken in rozig vuur
daalde stilte op d’wereld neer
lagen helden levenloos en teer.

De strijd voorbij, de slag gestreden
vele krijgers overleden
één dappere ziel liep naarstig voort
ontvluchtte gezwind het brandend oord.

Dwalend door de wolken laag
struikelde d’overlevende gestaag
door plassen plonzend in ’t moeras
tot daar doemde ’t stenen karkas.

Daar lonkten open ogen
onder zwaar bevochten bogen
in de ruïne, eeuwenoud
glansden zij, als waren zij goud

Op een avond, laat van uur
vormde duisternis een donk’re muur
een strijder stommelde naar binnen
het hoofd reeds lang niet meer bij zinnen.

De strijd voorbij, de eer verloren
lag hier alsnog het lot beschoren
in ’t verleden, achter deze poort
werd menig doodskreet al gesmoord.

Dwalend door de gangen lang
als door hiernamaals’ gevang
sleepte zij zichzelf verder
verloren ziel zo zonder herder.

daar lonkten open muilen
tussen zwaar bevochten zuilen
draken, duizend in getal
dansten op hun eigen bal

In een nacht, op dodenuur
zeeg de strijder tegen d’muur
vrees voor de dood reeds lang voorbij
zat zij stil en wachtte zij –

de strijd voorbij, genoeg gestreden
ook zij had genoeg geleden
maar de duizend dapp’re draken
namen haar niet in de kaken.

Dwalend door d’muren weerkaatst
galmde een stem met haast
een zoeker in het donk’re gebouw
vond haar behoed tegen bitt’re kou.

daar lonkten duizenden open ogen
onder eeuwenoude bogen
ontelbaar glinsterende draken
vlogen op na het lange waken.