Fantasygedicht! Deze begon ik te schrijven voor mijn manuscript, maar het gedicht ging zijn eigen leven leiden en werd een verhaal op zich. Veel leesplezier!
Wake
Op een
ochtend, vroeg van uur
baadden
wolken in rozig vuur
daalde
stilte op d’wereld neer
lagen helden
levenloos en teer.
De strijd
voorbij, de slag gestreden
vele
krijgers overleden
één dappere
ziel liep naarstig voort
ontvluchtte
gezwind het brandend oord.
Dwalend door
de wolken laag
struikelde
d’overlevende gestaag
door plassen
plonzend in ’t moeras
tot daar
doemde ’t stenen karkas.
Daar lonkten open ogen
onder zwaar bevochten bogen
in de ruïne, eeuwenoud
glansden zij, als waren zij goud
Op een
avond, laat van uur
vormde
duisternis een donk’re muur
een strijder
stommelde naar binnen
het hoofd
reeds lang niet meer bij zinnen.
De strijd
voorbij, de eer verloren
lag hier
alsnog het lot beschoren
in ’t
verleden, achter deze poort
werd menig doodskreet
al gesmoord.
Dwalend door
de gangen lang
als door
hiernamaals’ gevang
sleepte zij
zichzelf verder
verloren
ziel zo zonder herder.
daar lonkten open muilen
tussen zwaar bevochten zuilen
draken, duizend in getal
dansten op hun eigen bal
In een nacht,
op dodenuur
zeeg de
strijder tegen d’muur
vrees voor
de dood reeds lang voorbij
zat zij stil
en wachtte zij –
de strijd
voorbij, genoeg gestreden
ook zij had
genoeg geleden
maar de
duizend dapp’re draken
namen haar
niet in de kaken.
Dwalend door
d’muren weerkaatst
galmde een
stem met haast
een zoeker
in het donk’re gebouw
vond haar
behoed tegen bitt’re kou.
daar lonkten duizenden open ogen
onder eeuwenoude bogen
ontelbaar glinsterende draken
vlogen op na het lange waken.
