Vandaag werd ik ook opgewacht, of die mevrouw was gewoon net toevallig onderweg naar haar deur. Hoe dan ook, ze deed de deur open juist toen ik aankwam en vertelde dat ze belangrijke post verwachtte. Nou, ik had één envelop bij, dus daar moest het dan in zitten. En ja, het was het goede. Vandaag kreeg ze namelijk te horen of haar zoon was toegelaten tot de studie geneeskunde. Waarop ze enigszins verlangend naar de envelop keek en eraan toevoegde dat ze 'm nog niet mocht openen. Ze moest tot half vijf wachten. (Ik nam dan maar aan dat de zoon in kwestie zo rond half vijf vandaag huiswaarts keert.) In de tussentijd kon ze alleen naar die envelop kijken. Ik vraag me af of ze de brief op de keukentafel heeft gelegd en hoe vaak ze er vandaag al langs is gelopen. Ik bezorgde de post vanochtend, ik was daar rond kwart over tien. Ze moet dus nog even wachten...
