Had ik al gezegd dat je een beetje maf moet zijn om aan bujinkan te beginnen?
Ik heb een hekel aan hoogtes. Laat mij een hoge boomtak grijpen, en nog zeker tien minuten nadat ik weer veilig op de grond ben geland, heb ik nog steeds knikkende knieën. "Hoog" is relatief, natuurlijk. De gemiddelde keukentrap is hoger dan die tak waar ik afgelopen zaterdag aan hing te bungelen. Maar inderdaad, ik leer liever hoe ik mezelf los moet krijgen als iemand mijn arm pakt, dan dat ik aan een tak ga hangen. Aan de andere kant: ik vind het niet erg om mee het klimrek in te gaan als Elysa daarin klimt. En dat is dan wel weer fijn natuurlijk!
Woensdag trainen we weer binnen. Daar staan geen bomen ;)
