Ik ben ook zo'n zot. Voor mijn zwangerschap zat ik op karate, maar daar ben ik tijdens de zwangerschap mee gestopt. Maar ja, hè, ik ben wel een Ninja, dus dat ging toch weer kriebelen. Via Facebook kwam ik vorig najaar bij bujinkan terecht.
Buji-watte?
Bujinkan. Ja, daar had ik dus ook nog nooit van gehoord totdat ik het tegenkwam. De korte samenvatting: oude Japanse krijgskunsten, een mengeling van o.a. ninja- en samurai-technieken. De kern van het verhaal: je leert hoe je jezelf en anderen kunt beschermen. Er zijn geen wedstrijden binnen de bujinkan, dus in die zin is het geen sport. Maar handig is het wel! Hoe denk je dat ik van de kamer af sluip als die kleine net in slaap is gevallen? Juist. Ninja-training is multifunctioneel.
De vraag is natuurlijk: wat dóé je dan precies tijdens een training?
Nou ... Dat is nogal verschillend. Het is enorm afwisselend. Afgelopen zaterdag trainden we met stokken. Om je een idee te geven van hoe dat eruit kan zien als je heel erg goed bent, hieronder de link naar een Youtube-filmpje van een Tasmaanse dojo:
Ja ... ik moet nog even oefenen.
O, en natuurlijk train ik niet in Tasmanië ;) Mocht je echt nieuwsgierig zijn, kijk dan eens hier .
