Zit ik hier rustig aan tafel, gaat de deurbel. De verschillende mogelijkheden schieten door mijn hoofd: Jehova-getuigen (nee, te warm), collecte (zou kunnen, het is etenstijd) of andere lastige mensen. Maar nee! De man van de bloemisterij hier in Naaldwijk staat voor m'n deur, met een leuke bos bloemen. Het moet niet gekker worden. Straks ga ik er nog aan wennen! Van mijn werk had ik ook al een bos gekregen, immers...
Natuurlijk neem ik mijn bosje bloemen vrolijk aan. Nieuwsgierig zoek ik het kaartje... en wat blijkt? De bos is afkomstig van Atlanta Bruidsmode! Zouden ze zich toch een beetje schamen? Ik vermoed van wel. Het lijkt me niet dat ze ieder bruidje een bos bloemen sturen... (Alleen de bruidjes waarvan ze de sluier een keer verkeerd hangen/kwijt raken, waarvan diezelfde sluier vervolgens bij de volgende pas ineens gescheurd is en dus weggegooid kan worden... van die bruidjes waarbij er, de dag voor het trouwen, een giga-vlek in de jurk zat....)
Inmiddels hebben we wel keurig het verschil in sluierkosten (tsja, sluier nummer twee was niet zo duur als sluier nummer één) op de rekening gestort gekregen. En nu hebben ze ook nog een bloemetje gestuurd. Dat vind ik dan toch nog wel netjes. Maar euh... misschien kunnen ze daar in die winkel in het vervolg gewoon iets beter opletten. Scheelt een hoop ellende :)